Bir Kanadı Güvercin Bir Kanadı Anka

Uzağındayım pazarlıklı tebessümlerin

Ben’den geçememiş, sen diyemeyenlerin

Kendisine uzanamamış başkasını şilte görenlerin

Bir manaya dahi hakkıyla erişememişlerin

Uzağındayım.

Bağımsızım

Üzerimde emanet, adıma eklenen takı eklerinden

Bütün zihinlerin öznel yorumlarından

Onun tezinden, diğerinin içi çöp sözünden

Kendilik kavramının dışında gelişen yalancı aitliklerden

Bağımsızım.

Yakınındayım

Başkasının ayakkabısını giyip onun yolunu yürümüşlerin

Akıl ve kalp süzgecini aynı oranda kullanmayı bilenlerin

Karanlığa düşüp diplerden ışığı görenlerin

Dönüşümlerinin kendini doğurduğu yaralanmış

Fakat yaralamayan eşsiz kalplerin

Yakınındayım.

Issızlıktayım

İlk çocukluğumda tanıştığım sessizliğin başkentinde

İçi kalabalık, dışı sessizlik satanlardan sadece biriyim

İkisi, üçü, dördü, binlercesi harmanlanmış içimizde

Yalnız değilim, yalnız değiller.

Hepimiz sesi içerden veren radyo gibiyiz sadece

Dışarısı ıssız, içerisi gürültülü

Issızlıktayım.

Yalnızlıktayım

Figüranlar içinde ayrışmayı bekleyen turuncu rengi gibi

Birilerinin hayatında boşluk olmaktan kaçtıkça

Kendi boşluğuna düşen o baş figüranım

İşte benim sığınağım.

Üvercinka’yım,

Güvercini unutmak istemeyen

Fakat bir yanı Anka’ya dönüşen

Nihai özgürlüğümden bana kalan ne varsa

Dışarıdan gelen etkiden bağımsız

Olduklarımla değil, oluşturduklarımla varlığını sürdürmek isteyen

Bir kanadı güvercin bir kanadı Anka’yım…