Sana ayrılığın yayını verdim
Hasretin okuyla vur şimdi beni
Ruhunu bezetip* gülleri derdim
Çorak topraklara sür şimdi beni
Hazan vaktim meşhur sevdam çok kadim
Koklayıp geçtiğin dallar değildim
Bir sana titreyip sana eğildim
İnceldiğim yerden kır şimdi beni
Sevda boranına kalkıp uyanan:
Bendim, karşısına geçip dayanan
Bir kış günü dünle beraber yanan
Anılara bakıp sar şimdi beni
Güllerde yüzünü yansıtan sırça
Hiç doğmayan Güneş ortak bu suça
Tenimde gölgeler hep paramparça
Bari sen, solmadan der şimdi beni