“Var mı bize yan bakan hey hey? Ben haramyerlerden Tekdiş. Belimde bir kılıç taşırım, eh babacım her taraftan var taarruz, taşımayıp da napcez? Adamlarımla beraber gezeriz, harama bulaşırız, biz haramyerler, yakar yıkar dökeriz, var mı karşımızda duracak? Hey hey!”
“Ben hak hukuk erbabı Yiğit Oğlan, haramdan uzağım maazallah, güç ver ya Allah, ben halkın yiğidi, harama bulaşanın kolunu kesen Tanrı kulu.”
“Hey bre terbiyesiz, sen kim oluyorsun da Tekdiş’in karşısında kesiyorsun ahkâm? Ben haramyerlerden Tekdiş, yok kimseciklerden bir korkum, canım ne isterse yaparım onu; kötülük nedir, iyilik nedir bilmem, benim için hepsi birdir.”
“Senin kollarını keseceğim Tekdiş, olacaksın kolsuz Tekdiş.”
“Yıllar boyu babamdan gelin istenildim, anam da babam da evermediler beni hiç. Zati benim de gönlüm yok idi, o yüzden uzak durdum bana yaklaşan er kişilerden hep. Benim güzelliğim destanlara konu oldu, gözlerim aşıkların şiirlerine kafiye. Saçlarım tel tel, bütün diyarın etrafında; aşıklarımın, saklanır zulasında. Ey yiğidim, hak hukuk erbabı; köyümüzü talan eden, namusumuza halel getiren şu Tekdiş’in kollarını kes de hak bulsun yerini. O zaman ben, diyarların şahanesi, senle everir, aynı yastıkta kocarım.”
“Güzelim; sen iste, ayağına paspas olurum. Sana bulaşan olur leş ve uzuvlarını keser, içerim kanını. Yedi diyarın şahanesi; istedin diye sen, bela olurum bu haramyerlerin başına ben. Vallahi yoktur artık onların ne bir yardımcısı ne de bir kurtuluş yolu.”
“Ben ki Tekdiş, yıllarımı verdim haramyerliğe, hak hukuk nedir bilmedim. Hakk’a tapan çok insan çıktı karşıma. Oldular ayakkabıma deri. Hey sen, yeni yetme çocuk, derinden kılıcıma kılıf yapcem. Seni, aha şu diyara rezil rüsva edivercem, gel de çık karşıma. Aha ben haramyerlerin leş yiyeni, aha meydanın ortasında duruyorum, gel de koru sevgilini şu leş yiyenden.”
“Haydi yiğidim, cengaverim, Kurtar bizi bu şeytan dölünden.”
“Ben çıkarım ortaya ve vururum kılıcımı kelleye.”
“Tekdiş durur mu? Hey bre terbiyesiz! Bak çektim kellemi, aldım kelleni. Eh babacım almayıp da napcez? Bunca zaman, bunca tecrübe.”
“Ah be güzelim, istedim olmak kahramanın, ama bak oldum kellemden, ben giderim Allah’a, Allah alsın öcümü.”
“Vah cengaverim, şimdi ne yaparım ben? Bak esir düşürdüler beni, götürüp cariye edivercekler. Bu dünyada olmadı hak, kazanmadı adalet. Ama yüce tanrı alacak öcümüzü elbet.”