Sen şimdi
En yorgun vaktinde gecenin
Tüm şehir ve tabiat uyurken
Bir kalp çıtırtısına uyanırsın
Aralamak için pencerenin perdesini
Bir telaşla sabah oldu sanırsın.
Ve aniden öyle beklemediğin anda
Kapında bir ses
Benim bekleyen bilirsin
Çünkü sen beni
Kapıyı çalışımdan tanırsın
Bir mutluluk yanar bağrında
Ve sen sevinçten atılınca boynuma
Konu komşuyu uyandırırsın
Ama bu sabah sessizce sarıl boynuma
Açma perdeleri
Sızmasın ışığımız
Bırak uzakta kımıldanan bu şehir
Bu sabah bizsiz uyansın.