Uzağımda sev diyorsun beni
Yakınındayken, benden nefret ediyorsun.
Uzağına kurmuşsun gönül kafesini, açmışsın da beklersin.
Çağırıyorsun, bir kuş misali
Gelmez mi o bakışlara , o tebessümlere
Öyle sessiz ,öyle sakin
Yalnız senin sorgunda, öter bir kuş bu.
Yanına varana dek
Ayaklarda ritim tutturmak
Sazda ritim tutturmaktan daha zor inan
Aylar oldu
Yanında ritimsiz yürüyeli
Seslerin suskunluğa kelepçelenmiş
Gözleri saklardın
Bir körebe oyunundaymış gibi
Vakti geldi dercesine
Uzağında çağırdığın o kuşu
Yakınında, ne de bir hevesmiş ki salarsın
Her kuş önce korkar, sonra alışır özgürlüğe
Bu öyle değil ki