Afrika benim! Ben mi, belki de kudretin özünde Afrika’nın içindenim!
Korkunun, kudreti yere serdiği yerdeyim.
Belki de öz kardeşini on üçünde vurmuş bir bebeğim
Afrika Benim! Ben mi, Musa ile yola çıktığımda bereketin lanetini saçan elim
İnancın en karanlık yüzünde, aydınlığa hükmeden kelimelere söz geçirenim
Kelimelerin yirminci yolunu aşmış, eski öğretilere boyun eğdiren kudretim
Afrika benim! Ben, inancı karartan ellerden kara tenlilerin ruhunu ışığa verenim
Saçılan ışıktan çalmışım medeniyetin dişini!
Benim olana diş bileyen herkesin dişlerini isterim!
Afrika benim!
Ben, Afrika’da kolsuz bacaksız bırakılan son erkek çocuğu vaftiz eden Theis’in eşiyim!
Afrika benim!
Ben, son çocuğa hayat vermesi için yavru bir kurdun sütünü çalan kişiyim
Ben, sözde medeniyetin(!) başladığı yere hükmedenim
ki gölgelerdeki en güçlü savaşçısını yenenim!
Afrika benim! Ben, son savaşta Afrika’ya hükmedenim
Hırsımın kanıyla yanmayan defneyi Afrika’ya ekenim
O defneyi, güçten düşme korkumla beslerim
Son çocuğun devası için Lokman’a diz çökenim
Afrikalı annelerin gözünde Fatıma’yı görenim
Son savaşçıları Theis’in lütfuna kurban edenim
Afrika benim! Ben, son çocuk için kibrini bileyenim
Afrikalı savaşçı ozanları duyan tek kişiyim
O ozanın kelimelerinde, kolum yorulana dek dövüşenim
Afrika benim! Gerçek annelerden ordu kuran kişiyim
Çünkü Afrikalı ilk kralın tacını giyenim
Yıkılan tahtındaki cevheri görenim
Afrika benim! Ölen her çocuğun ruhundan beslenen kudrete sahibim
Afrika benim! Elinde bilginin gücünü taşıyanların gücüne hükmedenim
Kitaptaki sembolü yerden kaldıran birinin ailesindenim
Afrika benim! Savaşçılarımın kazdığı kümbete (!) gömüleceğimden eminim
Ben savaşın kininde yoğrulmuş, kan bulaşmış bir dişle kükreyenim
Afrika benim! Milyon askeri metale kurban eden kibir benim!
Afrika benim! Son kurşunu sihrin gücüne emanet edenim
Zırhımın içinde Cevşen’i gören, İncil’i toprağa değişmeyenim
Toprakta gördüğüm yüz benim, bu sırrı, sazlık dolu nehre götürenim
Afrika benim! Onurumla ölmeden önce yürüyeceğim yolu görenim
O yol ki Afrikalı bir annenin gülümsemesi kadar ince
Afrikalı bir babanın kükreyişi kadar keskin
Bunu gören tek erenim, bunu gören son savaşçısı benim
Ben, şişmanlamış bir Afrikalı çocuğun gülüşüne gülmekteyim…
AFRİCA is ME!
Africa is me! me? Maybe I’m inside Africa at the core of might
I’m at the place where horror beats the power
Probably I am a baby who shot her own brother at thirteen
Africa is me! me? It was me who allocated the damnation of fertility when I set out with Moses
On the darkest face of faith I influence the words that rule the light
I subjugate the twentieth method of words to sophisticated teachings
Africa is me! I, from preachers who cursed their faith lead the souls of the black skins to the light
I stole from the torch that radiated the light, her tooth that broke while attacking Africa
I request the tooth of everyone who perceive what is mine!
Africa is me!
I am the hubby of Theis, who christen the last boy without a legs and arms in Africa!
Africa is me!
I’m the one who stole the milk of wolf to give life to the last child
I govern so-called where the civilization be borned
I beat the strongest warrior in the shadows!
Africa is me! I’m command Africa onto the last war
I planted the laurel, which is resistant to the blood of my ambition, in Africa.
I feed that laurel with my fear of despond
I’m kneeling to Kasmos ve Damianos for the last boy’s cure
I see Fatima in the eyes of African mothers
My last warriors, the victim of the grace of Theis
Africa is me! I sharpen your my arrogance for the last child
I’m the only one who hears African warrior bards
In the word of its bards, I war until my arm is tired
Africa is me! I’m the one who builds an army from real mothers
Because I’m wearing the crown of the African first king
I see the ore on its the destroyed throne
I have the power to be fed on the spirit of the deceased children of my warriors
Africa is me! I have the power of those who lead the power of knowledge in her hands
I’m a family member of someone who lifts the symbol in the book
Africa is me! I’m sure I’ll be buried in the monument grave my warriors dig
Africa is me! I’m roaring with a blood-smeared tooth by the matured in the grudge of war
Africa is me! I am the arrogance that sacrificed millions warrior into iron armies!
Africa is me! I entrust the last bullet to the power of magic!
I am the one who sees the Cevşen in my armor and does not change my soil with the Holy Scripture
The face I see in the ground is me, this is a secret, I carry to the river replete of reeds
Africa is me! I see the walk I will way before I die with dignity
İt way is as lovely as an African mother’s smile
İt way is as sharp as an African father’s roar
The only saint who sees this, I am the last warrior who sees this
I am laughing at the smile of an African boy who has become obese…
Çok güzel , çok çok anlamlı ve çok etkileyici bir şiir olmuş, gerçekten emeğinize, düşünen yüreğinize sağlık olsun Vedat bey.