Bir ölü kent yatar koynumda.
Yemin ederim yok korkum bir köpeğe yem olmanın dışında.
Yıkık dökük kaldırımlar üstünde
Adımlarım gözaltı çukurlarıma takılır.
Kaç kez tökezledim aynaya bakarken
Merhaba dedim yabancı siluetime.
Merhaba!
Ben senim…
Bir sevdadan arta kalan çürük bir beden.
Ruhumdan ise yok bir haberim
Onu deli gibi yürürken görenler olmuş.
Önünü kestim hayal meyal
Sahtekârlıkla suçladı beni.
İnandıramadım terbiyesiz mahlûka,
Bu bedende yetiştiğini.
Bayağı görüntüm ancak fahiş bir ruha yakışırmış.
Kendisi asil ve yüce bedenle haşrolurmuş
Tekrar onunla yaşamak için,
Benim evin merdivenlerinden
Onar beşer kaçar adım kurtulmuş.
Ayazın ortasında o gün bugün yürüyüp dururmuş.
Sersem…
Kovdu beni, “tüh” dedi suratıma
Yemin ettim bir daha çıkarsa karşıma
Öldüreceğim onu küstahlığımla…
Öyle işte.
Bir ben bir de sen kaldın
Bu buğulu aynada.
Okumalara doyulmayan bir şiir 😇
Tek kelimeyle ifade etmek gerekirse “Mükemmel”
Kalemine sağlık
Diğer şiirlerinde olduğu gibi bundana harikasın yolun hep açık olsyn
Kaleminize sağlık, harika 👍🏼
Çok muhteşem devamını bekliyorum
Kaleminizden yüreğinizden dökülenler beni çok etkiledi kaleminiz hiç susmasın hep böyle güzel şeyler yazın tebrik ederim başarılar dilerim…
Çok güzel yazmışsın eline emeğine sağlık👌
Bir ben bir de sen kaldın
Bu buğulu aynada.
Tebrik ederim 🖤
Harika! Kalemine sağlık.