Korkuyorum,
Çabalamam engellemek için tüm olacakları,
Anlıyorum.
Hayat işte bu çabalamak görsen de son yaşayacaklarını..
İnanıyorum,
Acılara inanıyorum.
Canım yandı biliyorum
Ama ,
Korkmak kadar acı veremez ki hiç bir düşünce,
Biliyorum.
Yaralanıyorum.
He defasında düşüyorum.
Ve
Üşüyorum bu soğukta.
Görmüyorum kimseyi ve ben tanıyamıyorum bu yoklukta.
Biliyor musun artık hissetmiyorum.
İyi ne demek?
Kötü ne demek?
Acı ne demek?
Korku?
Ayrım yapmak zorlaşıyor bu uçurumda.
Ne oluyor işte orada biliyor musun?
Hayır bilmiyorsun.
Hayır.
Sen göremiyorsun.
Oysa ben görüyorum seni.
Kör olmuş gözlerin acısında gerçeği görüyorum.
Canım yandıkça büyüyorum.
Canımı çok yaktın .
Evet belki istemeyerek,
Farkında olmadan,
Ama hayır inanmıyorum.
Sen farkındaydın çoğu zaman.
Her defasında vazgeçerek gittin sen!
Biliyorsun artık,
Görüyorsun karanlıktasın.
Ne kadar kaçtığını ve korktuğunu görüyorsun..
Seni unutuyorum..
Sen beni unuttun ki !
Beni unuttuğunu bile unuttun sen..
Bunu artık biliyorum.
Acıya elveda derken
Ben oracıkta bırakıyorum seni.
Hoşçakal demek zor gelmiyor anılara artık.
Hayır,
Gidiyorum.
Alacağımı aldım ve gitme zamanı!
Anılarım yanımda olacak biliyorum.
Görüyorum,
Anlıyorum.
Affediyorum.
Seni de acıyı da affediyorum.
İçimde taşımıyorum artık ne güzelmiş ki bu!
Kendinle barışmak ve,
Yaşamak!
Yaşıyorum.
Akan her gözyaşı değerliydi
Ben biliyorum artık.
Kabul ediyorum.
Sen bir parçamdın,
Ben sana inandım.
Daima demiştim ama,
Sen onu da beni de yarım bıraktın..
Artık ben de bırakıyorum.
Gitme zamanı anılarımdan,
Gitme zamanı yarınlara olan umut boşluklarından.
Gitme zamanı yarım kalan hikayelere tutunmaktan..
Gitme zamanı seni unutmuş tüm zamanlardan..
İşte..
Anılarda yaşamak çok yorucu..
Kabul ediyorum
Ve artık,
Ben
Gidiyorum…