Sende bir hal var Mavi Nergis,
Siyah yatak ve beyaz çarşaf,
Kırmızı kendini bu kez ölümde bulacak.
Dudakların erişilmez bir giz,
Saksılarında çiçeklerin pembe kalacak.
Sende bir hal var Mavi Nergis,
Kırıldı aynalar, bileklerimiz kesildi.
Gökyüzü bir acayip,
Yeryüzünde bir ot parçası dimdik.
Sen artık düşünmüyorsun, evimde ısınmanın yollarını.
Basıp geçiyorsun, ot parçası eğik.
Kırıldı aynalar, bileklerimiz kesildi.
Maviye artık inanmıyorsun Nergis,
Gözlerimden öpmüyorsun ıslak dudaklarınla
Gökyüzünde bir yaldız zerresi,
Saksılarında sevgiden bir nota kalmamış.
Karakoç’un ezgileri satır aralarında
Maviye artık inanmıyorsun Nergis.
Senden izler taşıyorum olduklarımda
Büyümüyor bahçemde ekinler.
Bir ümidi bekliyorum tutulmuşluğumla.
Masumiyetini kaybetmiş, girilen denizler.
Senden izler taşıyorum olduklarımda.
Nergisi koklamıyorsun artık Mavi
Ve gün ışığı yüzümüze vurunca
Bakmıyorsun eskisi gibi neşeyle aydınlığa.
Ani kararlar almıyoruz geçmişteki gibi.
Yürümüyoruz seviştiğimiz yollarda ayaklarımız yalınca
Nergisi koklamıyorsun artık Mavi.
Ben sana yalnız bir şarkı söylemek istedim
Tanrıyı gördüm gözlerinde, yabancı gelmedi
Sana en yücesiyle inancımın ibadet ettim.
Şarkı dudaklarımdan dökülecekti, izin vermedin.
Ben sana yalnız bir şarkı söylemek istedim.
Yağmurluydu hava Tanrı durdurdu
Lütfen sev demek doğru değildi
Martılar aldı götürdü söylediklerimizi
Sanki hiç söylenmemiş gibiydi
Tekrar sev demek doğru değildi
Yağmurluydu hava Tanrı durdurdu
Nergis yaşıyordun, odamda mavilik
Sakın bana kızma, böyle olduğum için
İçinde bulunduğum durum kepazelik
Verdiğin sözleri tutmadın, dudaklarımda kilit
Sakın bana kızma, böyle olduğum için
Nergis yaşıyordun, odamda mavilik
Sende bir hal var Mavi Nergis,
Siyah yatak ve beyaz çarşaf
Kırmızı bu kez kendini ölümde bulacak.
Dudakların erişilmez bir giz,
Saksılarında çiçeklerin pembe kalacak.
Sende bir hal var Mavi Nergis.
– Barış Kösem