Adını kimsenin bilmediği
hiç söz söylenmemiş
şiir yazılmamış
denize çalan bir ova;
yürüyoruz
belki mavi
belki hayal
bilmiyoruz
bazen aşk
biraz bataklık
sade yangın
değil ise
sahtekarlık
aslında yalın
el de
yalnızlık
zerre yeşil
taş bir dağ
karşımda
öyle muamma
ıssız
sade anız
beni
bu ovada
sizsiz bıraktınız..
yürürüm
yamaçlarına,
göğsümde
bir ağrı
hasretin,
öyle nemrut ki
yokluğun,
sade gölgem
ezilip büzülen
bazen cüce
bazen deniz
uzun ince
esmer
duygulu
güçlü
suretim,
aslım alev
an’ım yangın
yüreğim
aşklarım
sende,
ben değilim
bu suretim..
bir gölgen var
karanlığındayım
ömrüme yetiyor
çaresiz kanaatkarım
iz düşümüne düşmüşüm
alevsiz, güneşsiz
yanıyor gülüşlerim..
– Şahin Yaylak
Okudukça anlamlaşan, tekrar tekrar kendini okutan ve her tekrarda farklı bir hisse büründüren güzel bir eser olmuş. Elinize sağlık.
Teşekkür ederim, umarım daha iyilerini sizler ile paylaşıyor olurum..
Sevgiler,
Mükemmelsiniz Şahin Bey umarım daha fazla yayınınıza daha hızlı ulaşabiliriz!
Yüreğinize sağlık. Tesadüfen rastlaşıp,iyi ki rastlamışım dediğim bir şiir oldu.
Teşekkür ederim Tuğba Hanım, hissetmeniz beni mutlu etti.. Yeni sayıda görüşmek dileği ile…
Sevgiler,