Biliyorum aslında nasıl büyük bir yanlışın içinde olduğumu. Her ne kadar engel olmaya kalksam da kendime sol yanıma engel olamadım… Belkide sen, tüm şiirlerin en derin anlamını taşıyan kelimeydin, ben de o kelimeler nedeniyle âşık oldum şiirlere… Her okuduğumda daha fazla içten hissettiğim en güzel mutluluğumdun… Gitmek gerekiyor bazen sevdiğin kalpten. Sessizce. Geriye bakmadan gitmek… Başlamadan biten bir hikâye! Bilirsin işte aldığın her nefese âşık olan veya gördüğün anda içinde hissettiğin; o berbat heyecan ve mutluluk yüzünden gidersin… Büyük bir hatayı sadece kendim düzeltebilirim… Kendi iç sesimle konuşarak tıpkı tüm şiirlerden vazgeçmek gibi… Uzun bir yol var önümde klişe sözler bilirsin işte. İlk defa bu kadar kısa yazıyorum her kelime senin nefes alan halin. Boş yere harcamak istemiyorum nefeslerini… Sensizliğin sessizliği hiç bu kadar sarsmamıştı beni… Hayallerim gerçek olamayacak kadar güzeldi. Ve tabii ki yanlış zaman… İzzet Günay’ın Türkan Şoray’a dediği gibi: “Çok eskiden rastlaşacaktık”..
– Melek Alaş