Zaman geçer,
Eskir parktaki havuz
Dökülür boyası apartmanların
Çamurdaki izine su dolar çocukların
Kar yağar bahçelere
Bayat bir ekmek tadı
Kalır damağımızda
Pencerelere koşsan,
Yerlerinde değildir
Bıraktığın bulutlar…
Zaman geçer,
Kurtlanır dalda kiraz,
Kurur yoldaki çeşme.
Mezarlar unutulur
Aşındırır yolları,
Şuramızdaki hüzün.
Koşsan iskelelere,
Yerlerinde değildir
Yüzdürdüğün gemiler.
Zaman geçer,
Her şey eskir, değişir.
Küf kokar döşemeler,
Cızırdar tahta kapı.
Mumlar erir kaybolur,
Şaraplar değerlenir.
Eski bir adam çıkar
Artık mapushaneden.
Ve ben bulurum seni,
Ölürken gökte güneş
Yahut amansız zamanlardan
Geçiyorken memleket.
Bir deniz kıyısında
Dağılmışken saçların
Esen rüzgara karşı.
Süleyman DEMİR