Yoksun…
üşüyor sokaklarda
umutları tartan çocuklar
üşüyor iliklerine kadar
göçemeyen kuşlar.
Yoksun…
telkâri bir yağmur yağıyor
ve kandiller yanıyor karanlık pencerelerde
sen ki içimde camları gazetelenmiş bir ev
pervâzı yüreğimden sökülmüş.
Yoksun…
bir falcılara inanıyorum
bir de sokak çocuklarının
gözlerindeki umuda
ve sen umutlarımdan da hicret ediyorsun.
Yoksun…
Sükutumdan geçiyor
çığlık çığlığa turna katarları
ve ciğeri ağzından geliyor
yorgun kalemimin..
Yoksun…
Canan Çolak