Seni kırgın çocukluklara taşıyan bu şehir
kıyısında,
gelip geçtiğin yalnızlık
o anlar
bulutlar parçalanırdı gözlerinde
Bense bilinmez bir yoklukta arardım seni
O zamanlar
yüzün avuçlarımda olmazdı
Ama sen, şehrin en kadın halinde
dudaklarında dağınık bir ruj, serserice
saçlarında hüzün rengi rüzgarlar
yüzünde kaçak bir çocuk
gövdenden dökülen sonbahar yapraklarıyla çıkardın ansızın
elimden tutardın, en sahipsizliğimde
korkardım.
Sen ve şehir
Kasvetinle gelirdin üstüme
susardım.
Sonra kuşlar göçerdi yüzünden
anlardım gideceğini
şehrine gece iner
ürkek bir umut salar
nefesinle üşürdüm.
Seni kırgın çocukluklara taşıyan bu şehir
kıyısında,
gelip geçtiğin yalnızlık
o anlar
yağmur bırakırdın gözlerime…
Fırat Kayalı – 1998
Çok güzel adeta büyülendim diyebilirim.
Sonra kuşlar göçerdi yüzünden
anlardım gideceğini
şehrine gece iner
ürkek bir umut salar
nefesinle üşürdüm.
Müthiş bir dize. Beni alıp kendinden götüren bir şiir. Sıra dışı gibi görünen sırlı sözcükler..
Nefesinle üşürdüm.