“be zeman u be ziman”
ben doğarken yıkmışlar Berlin Duvarı’nı,
aramıza örmüşler.
düşlerim mi duvar,
yoksa düşlerin düşlerime mi…
bilmiyorum.
senin esmer saçlarında,
benim dilimde sûkut
ve radyoda bir çığlığın türküsü…
“zamansız ve dilsiz”
sahibinden çok kullanılmış umutlar satıyorum
hadi gel sevgi dağıtalım kanayan coğrafyalara
ve unutma çoktan vazgeçtim
annemle kurduğum düşlerden.
gel… seninle kuşların sürgün edildiği ülkelere gidelim,
surlara çıkalım sonra tarihleri aşarak
ve gündoğumuna karşı
dizlerimde uyusun saçların…
bir nüshası sende kalsın bu aşkın,
ben ağıtlar yakayım yitik dillerle.
hadi… hadi bir masal anlat uyuyayım.
“seni yâd eden gönül kışa döndü”
nerdesin…
Canan ÇOLAK